Of en wanneer Napoleon in Tegelen is geweest zal altijd een vraag blijven. De historici zijn het hier niet over eens. Pastoor Driessen, de schrijver van het boek over de geschiedenis van Tegelen, beweerde dat de Keizer op 12 september 1804 met zijn gezelschap door Tegelen trok. Helaas voert hij geen bronnen aan waardoor dit gegeven niet te controleren is. Maar voor het verdere verloop van de geschiedenis is dit detail overbodig.
Maar het feit blijft dat bij de nederlaag van de leger van Napoleon bij de grote slag bij Leipzig in 1813 Europa gaat veranderen. Ook de situatie voor Tegelen en Steyl wordt gewijzigd. Al zal dat nog enige jaren duren.
In 1935 schrijft meester Storms een verhaal over Tegelen in de periode 1814. Onderstaand een verkorte versie van de woelige periode die uiteindelijk leidde tot de uitbreiding van het Nederlands grondgebied met de gemeente Tegelen in 1817.
J. Storms
Na de nederlaag bij Leipzig begon de macht van Napoleon ook hier te tanen. De Keizer had reeds 70.000 van zijn beste troepen verloren en zijn vijanden drongen steeds meer aan. Op 9 november 1813 trokken de eerste Kozakken de grenzen van Overijssel over. Het duurde echter nog tot 7 mei 1814 voordat Venlo van de Fransen werd bevrijd. Hoewel de Pruissen in Kaldenkirchen lagen en de Kozakken in Belfeld bleef Tegelen toch onder Frans gezag. Toen de Fransen uiteindelijk uit Tegelen vertrokken namen de Pruissen de macht over. Ze beschouwden Tegelen en Steyl, met de toegang tot de Maas, als een onderdeel van het oude Hertogdom Gülick.
Bij het congres van Wenen werd, bij een overeenkomst tussen Nederland en Pruissen, de Maas als grensrivier bepaald waarmee Tegelen en Steyl officieel Pruisisch gebied werden. Het werd ingedeeld bij Kreis Krefeld. Tegelen bleef echter omstreden, de reden waarom er veel troepen hier gelegerd bleven. Burgemeester Kamp beviel de situatie niet en ging klagen bij Kreis Commisaris Benc. In Tegelen lagen 2130 man troepen, in sommige huizen sliepen wel tot 30 soldaten. (Tegelen kende rond die tijd circa 800 inwoners) De manschappen kregen weliswaar brood uit Venlo maar de rest van het eten moest Tegelen leveren. Het kleine drop Tegelen dreigt ten onder te gaan en Kamp roept de bescherming in van het hogere gezag. Hulp van andere gemeentes was niet te verwachten.
Op 1 oktober 1814 komt er antwoord van Commisaris Benc. Voor Tegelen geen goed bericht, men dreigt zelfs met militaire middelen als “nalatigheden” zijn. Pruissen voelt nog steeds de druk om Tegelen en Steyl op te geven. Met name de Engelsen zijn erop gebrand dat Tegelen bij Nederland komt. Men is bang voor een te grote Duitse macht. Belangrijk hierin was generaal Welington die een rapport had geschreven dat voor Nederland de Maaslinie niet verdedigbaar was. De grens zou tenminste een uur verwijderd moeten zijn van de rivier. In september 1814 stuurt burgemeester Kamp weer een klacht naar Benc. Hij vindt nog steeds dat Tegelen een “ongelijkmatig verdeelde inkwartiering” krijgt zeker vergeleken met de omliggende gemeenten. De beter gestelde in Tegelen verlaten hun huizen en trekken naar andere gemeentes omdat ze de inkwartiering van soldaten beu zijn. Kamp heeft zelf overwogen om te vertrekken maar wil Tegelen niet verlaten.
En daarmee houdt het verhaal van meester Storm plotseling op. Inmiddels weten we hoe het verhaal verder gaat. Uiteindelijk zal Tegelen en Steyl toch bij Nederland worden gevoegd. Een gebeuren welk we in 2017 uitvoering gaan vieren.